Column David Röell


David kreeg de diagnose zaadbalkanker toen hij trainde voor een Ultra Trail. Dat hij later ook nog chemotherapie nodig had, was een flinke domper. Maar hij herstelde opzienbarend snel van de behandeling en liep kort daarna de 150km Ultra Trail Monte Rosa (UTMR). Hoe hij dat aanpakte deelt hij elke maand in een column.
“Ik ben geen arts en mijn ‘herstelexperiment’ betreft slechts een empirisch bewijs. Je zal mij ook niet horen zeggen dat je altijd op je oude niveau zal kunnen terugkomen; mijn geluk was dat ik een goed behandelbare vorm van kanker had die in een relatief vroeg stadium ontdekt werd. Dat is niet iedereen gegeven. Maar dat ik heb laten zien dat je heel veel sneller kan herstellen dan de huidige norm van ~1 jaar voor mijn type chemotherapie, dat zegt toch wel wat. Ik hoop hier veel patiënten mee te kunnen inspireren.”
Goede voeding is best simpel
Mijn interesse in optimale voeding ontstond vanuit het lange afstandslopen: extreme inspanningen vragen om effectief herstel, zeker op mijn leeftijd, dus hoe doe je dat? Toen ik mij in 2019, na de constatering van de tumor, verdiepte in voeding en het helpen bestrijden van kanker, bleek dat dit voor 90 procent dezelfde voeding was als die voor de opbouw en herstel van ultra-trails. En toen ik mij begin 2020 (corona) verdiepte in het versterken van het immuunsysteem, bleek wéér dezelfde soort gevarieerde voeding de sleutel te zijn. Met wat extra nadruk op Zink, Selenium, Omega-3 vetten en vitamines C, D en K. Best simpel dus.
“Mijn beste tijd op de 10 kilometer loop ik dan ook niet op vet maar op koolhydraten.”
Low carb living, high carb fueling Volgens het voedingscentrum eet ik té vet en dat bevalt mij goed. Ik loop namelijk op vet. Als ik de 172 km Ultra Trail du Mont Blanc in 2019 had gelopen op koolhydraten, dan had ik 5 kg suiker moeten eten in 2 dagen. Dat gaat dus niet. Maar ik verbrandde toen wel ca. 20.000 kilocalorieën in 46 uur. Dat aantal calorieën is gewoonlijk goed voor 8 dagen, ofwel 24 maaltijden. In het algemeen geldt de regel ‘low carb living, high carb fueling’, maar deze is meer van toepassing op kortere sportinspanningen en bij hogere hartslag. Mijn beste tijd op de 10 kilometer loop ik dan ook niet op vet maar op koolhydraten. Ik loop regelmatig op een lege maag om de vetverbrandingsmotor te trainen. En dat terwijl mij altijd is geleerd dat je de dag moest beginnen met een goed ontbijt. Het concept van drie maaltijden per dag stamt uit de industriële revolutie, prima om arbeid zo te organiseren, maar ik ben ervan afgestapt.
Routine maakt inflexibel Toch is de eerste maaltijd van de dag voor mij de belangrijkste, alhoewel deze soms pas om 4 uur ’s middags is. En dan neem ik mijn avondmaaltijd meteen daarna. Doe ik aan intermittent fasting (IF)? Ja en nee. In plaats van met mijn hoofd te bepalen wat het lijf moet krijgen, probeer ik aan te voelen wat het lijf nodig heeft. En als ik eet, dan eet ik tot verzadiging, als een wolf, heerlijk. Zonder after-dinner-dip, omdat ik het aantal koolhydraten beperk. En sla ook net zo makkelijk een lunch over. Dat alles zonder honger. Ik wen het lijf namelijk niet in een routine, want deze maakt het lichaam inflexibel en lui. Ik wil niet dat mijn lijf went aan eten op vaste tijdstippen en op deze tijdstippen middels hongergevoel om eten gaat vragen. Ik wil flexibel zijn in wanneer ik eet, maar ik wil het lijf ook niet forceren flexibel te worden door te hongeren. En in de vetverbrandingsmodus gaat dit uitstekend. Aanvoelen en meebewegen: snap wat je lichaam vraagt, en denk goed na wat je het dan geeft.
“Ik wilde weten of ik op een lege maag, met slechts water, een hele dag door de bergen kon rennen?”
Een experiment In de zomer van 2019 deed ik een experiment. Ik wilde weten of ik op een lege maag, met slechts water, een hele dag door de bergen kon rennen? Ze laten de jeugd namelijk geloven dat ze zonder sportdrank geen goede wedstrijd meer kunnen spelen. En ook ik nam voor mijn trails speciale sportdrankpoeders, bars, gels et cetera. Maar toen ik jong was, dronk ik tijdens mijn hockeywedstrijden gewoon water en thee was de ‘hersteldrank’ erna. Na 8 uur lopen op een lege maag met slechts water, had ik 33 km afgelegd met 2.300 hoogtemeters, en geen honger. Ik had zo nog prima door kunnen lopen! Een kanttekening hierbij is dat ik niet op topsnelheid liep. Dat gaat namelijk niet op vet, daarvoor heb je koolhydraten nodig. Maar het experiment bewees dat je voor (langdurige) laag- tot matig intensieve inspanningen helemaal niets hoeft te eten, en ook geen koolhydraten nodig hebt: low carb living dus.
Volgende keer ga ik in op voeding tijdens de chemotherapie. Wat je dan eigenlijk nodig hebt en dat ook ik pannenkoeken eet. Heb je vragen, stel ze via info@zaadbalkanker.nl.