Na vijf jaar tevergeefs strijden tegen zaadbalkanker besloot de Vlaamse Yannick (27): “Ik kies voor reizen en niet meer voor zware en onzekere behandelingen.” De artsen gaven hem nog één, maximaal twee jaar. En die zijn inmiddels om. Hoe maakte Yannick deze onmogelijke keuze? En hoe beleefde hij deze twee jaar?
“Ik merkte al een tijd dat mijn teelbal flink aan het groeien was, maar ik was bang om naar de dokter te gaan”, zegt Yannick. “Ik bleef het uitstellen omdat ik voelde dat ik wel eens slecht nieuws zou kunnen krijgen. Pijn had ik niet, maar op een feestje ben ik onwel geworden door een inwendige bloeding in mijn teelbal. Daarna ging het allemaal zeer snel. In het ziekenhuis is mijn bal nog diezelfde nacht verwijderd. Onderzoek wees uit dat ik teelbalkanker had met uitzaaiingen naar mijn hart en longen...”
“Het bleek dat de artsen een tumor in mijn hoofd hadden gemist”
Tumor in hoofd
Yannick kreeg vier chemokuren en werd daarna kankervrij verklaard. Maar vier maanden later was de kanker terug. “Het bleek dat de artsen een tumor in mijn hoofd hadden gemist, waardoor de kanker opnieuw kon uitzaaien naar mijn lymfeklieren. Ik kreeg weer chemo, een lymfeklierverwijdering en een operatie om die tumor in mijn hoofd weg te halen. Om er zeker van te zijn dat alles echt weg was, kreeg ik ook nog een stamceltransplantatie. Dat was de meest ingrijpende behandeling die ik moest doorstaan. Maar ik werd opnieuw kankervrij verklaard.”
Einde behandeling
Tot 2,5 jaar geleden. Toen bleek dat de kanker voor de derde keer terug was. In het gebied tussen zijn hart en rechterlong, waar de kanker de allereerste keer voornamelijk was uitgezaaid. “Ze gaven me nog 5 tot 15% kans op genezing na 5 jaar. Ik zou opnieuw chemo en stamceltransplantatie moeten ondergaan. Dit plan heb ik naast mij neergelegd. Niet alleen vanwege van de zeer beperkte slagingskansen, maar ook omdat ze een long zouden moeten wegnemen. Daarbij kreeg ik geen garantie dat ik ooit nog fysiek dezelfde persoon zou worden. Eigenlijk was de keuze voor mij heel simpel: ik wist dat ik geen chemo meer wilde vanwege de intensiteit van die behandelingen. Toen ik begreep dat dit zeker zou moeten, was ik resoluut tegen. Na al die jaren van behandelingen voelde ik: ik ben jong, ik wil genieten. Ik wil mijn leven terug, met twee longen en een goed functionerend lichaam. Fysiek verder aftakelen was voor mij als 25-jarige gast geen optie meer. Dus stopte ik alle behandelingen en ben ik mijn dromen gaan waarmaken: de wereld zien. Mijn werk stond dit voorheen altijd in de weg, maar nu twijfelde ik niet meer. Na nog enkele bestralingen om alles zo lang mogelijk te kunnen rekken, was het klaar.”
“Ik voelde me na mijn keuze opgelucht. Er veranderde niets; ik weet alleen dat er een einde aan komt”
Opgelucht
"Ik heb altijd goed kunnen omgaan met mijn ziekte", vertelt Yannick. "Ik had me al voorbereid op het moment dat ik zou moeten kiezen tussen behandelingen of niet meer beter worden. Ik kan het gevoel moeilijk uitleggen, maar ik voelde me na die keuze eigenlijk opgelucht. Er veranderde niets en ik voelde me niet ziek. Ik weet alleen dat er vroeg of laat een einde aan komt. En ik krijg goede steun van mijn vader en mijn vrienden bij wie ik altijd terechtkan. Zij staan 100% achter mijn keuze.”
De mooiste plek
Yannick koos ervoor te gaan reizen. “Ik vind het een te gekke gedachte overal op de wereld te zijn geweest. Met een goede vriendin en een collega ben ik naar Mexico gegaan. Dat was mijn eerste reis buiten Europa en ik had de smaak te pakken.” De afgelopen twee jaar heeft Yannick plekken bezocht die voor velen alleen op een bucketlist staan. Hij reisde naar Egypte, Dubai, Laos en Thailand en maakte een wereldreis door Polen, India, Maleisië, Indonesië en Australië. “Australië was absoluut de mooiste plek die ik tot nu toe heb gezien,” zegt hij. “In het begin vond ik het spannend om een maand alleen aan de andere kant van de wereld te zijn, maar het was een fantastische ervaring.”
tempor cupidatat
Pariatur aliquip laboris non nulla. Culpa qui do minim Lorem culpa consectetur sint.
aliquip in
Do sit deserunt voluptate elit ullamco.
in veniam
Eiusmod incididunt labore.
in veniam
Eiusmod incididunt labore.
Geen specifiek plan
“Elke drie, vier maanden ga ik terug naar België voor onderzoeken en scans. Dat is altijd even doorbijten. Als de resultaten goed zijn, vertrek ik opnieuw. Op reis heb ik geen specifiek plan, mocht ik ziek worden. Die kans is namelijk heel klein. Na een goede controle weten de artsen dat de kanker de komende maanden niet zodanig groeit dat mijn leven in gevaar is. Het is nog nooit gebeurd dat ik tussen de scans door iets ernstig heb gehad. Ik heb ook geen medicatie onderweg.”
Kanker in zijn rugzak
Als Yannick in het buitenland is, verdwijnt alle stress. “Ik denk bijna nooit aan mijn ziekte. Ik draag de kanker wel mee in mijn rugzak, maar ik kan het loslaten. Ik leef als in een droom. Ik doe en zie prachtige dingen. Dingen die 99% van de mensen nooit te zien gaan krijgen. Dus dit voelt voor mij als een groot privilege. Ik kan me geen mooier leven voorstellen dan dat wat ik nu heb. Onderweg vertel ik amper of niets over mijn ziekte. Thuis ook niet trouwens. Ik wil niet dat mensen mij zien als kankerpatiënt. Hoe minder ik erover hoef te praten, hoe beter. Het enige waar ik rekening mee moet houden op reis zijn mijn longen: door de beperkte kracht kan ik niet scubaduiken, bergen beklimmen of uit een vliegtuig springen.”
“Ik leef als in een droom – ik denk bijna nooit aan mijn ziekte”
Euthanasiepapieren
De tijd die de artsen Yannick gaven is nu gepasseerd, maar hij staat daar heel open in. “Al mijn euthanasiepapieren zijn geregeld. Het leven is in mijn ogen opofferingen maken. De ziekte heeft me de kans gegeven een groot deel van de wereld te ontdekken en ik ben daar heel dankbaar voor. Dus ik heb helemaal geen spijt van mijn keuzes!”
Voorbeeld voor lotgenoten
In lotgenoten is Yannick nooit geïnteresseerd geweest, want zoals hij al zei: “Hoe minder ik met mijn ziekte bezig hoef te zijn hoe beter. Ik heb geen behoefte samen te zitten huilen omdat ik ziek ben.” Maar hij hoopt wel een voorbeeld te zijn voor andere patiënten die óók hun dromen willen naleven. “Mijn tip: als je in zo’n situatie zit moet je enkel en alleen aan jezelf denken. Aan wat jij nog wilt meemaken en beleven. Niets of niemand mag daarbij in de weg staan. Want voor je het weet is het voorbij. Zorg dat je geen spijt krijgt dat je dingen niet gedaan hebt vanwege een ander…”
“Ga alsjeblieft op tijd naar de dokter!”
Belangrijke boodschap
En daarbij heeft Yannick nog een dringende boodschap: “Ga alsjeblieft op tijd naar de dokter! Ik heb dat uit angst maanden uitgesteld. En ik ben daar alleen maar slechter van geworden. Je gaat beter een keer te veel naar de dokter dan een keer te weinig. Dat is een taboe dat de wereld uit moet. Want hoe sneller je erbij bent, hoe beter je geholpen kunt worden.”
Nog meer lange reizen…
“Ik noem mijn ziekte een geluk bij een ongeluk. Het heeft mij de kans gegeven de wereld te ontdekken en te doen wat ik het liefste doe. Dat is een mooie gedachte en ik maak er het beste van.
Lange, verre reizen kosten geld, maar ik heb het voordeel dat ik goed gespaard heb in de periode voordat ik ziek werd”, zegt Yannick. Momenteel is hij in de Verenigde Staten. En daarna? “Misschien Afrika, Japan of Zuid-Korea. Reizen is een verslaving geworden, en zolang ik kan, blijf ik het doen!”
Help Yannick op reis!
Om Yannick financieel te ondersteunen en hem de kans te geven nog zo veel mogelijk van de wereld te ontdekken, hebben enkele vrienden een crowdfunding gestart. “Het idee dat mensen mij willen helpen nog meer van de wereld te zien, raakt me enorm”, zegt hij. “Ik ben dankbaar voor iedere dag die ik krijg.”
Wil je Yannick helpen? Ga dan naar: https://steunactie.be/actie/een-laatste-avontuur-voor-yannick/-42842. Volg Yannick op Instagram via @yannickmaximus. Als je vragen hebt, kun je die ook via Insta stellen. Hij beantwoordt die dan waarschijnlijk als hij weer terug is in België.